Η δυσλεξία είναι μία μαθησιακή δυσκολία που αφορά κυρίως στις δυσκολίες κατάκτησης των δεξιοτήτων της ανάγνωσης και της ορθογραφημένης γραφής. Σύμφωνα με την αμερικάνικη εταιρία Orton Society, η δυσλεξία είναι μία νευρολογικής φύσεως, συχνά κληρονομική, διαταραχή που εκδηλώνεται με δυσκολίες στην ανάγνωση, τη γραφή, την ορθογραφία και κάποιες φορές, την αριθμητική. Είναι σημαντικό να τονιστεί το γεγονός ότι η εμφάνιση δυσλεξίας δεν σχετίζεται καθόλου με το βαθμό νοημοσύνης του ατόμου, που σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, είναι υψηλότερος από το μέσο όρο. Αν και η δυσλεξία αποτελεί ένα πρόβλημα που ακολουθεί τα άτομα σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αρκετά δυσλεξικά άτομα ανταποκρίνονται επιτυχώς στην κατάλληλη και έγκαιρη παρέμβαση. Η δυσλεξία ποικίλλει ως προς το βαθμό σοβαρότητας και αφορά περίπου ένα 4-5% του μαθητικού πληθυσμού. Η εκμάθηση ξένων γλωσσών αποτελεί μία ακόμα πρόκληση για τα δυσλεξικά άτομα καθώς αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες και στη μητρική τους γλώσσα. Οι Έλληνες μαθητές με δυσλεξία αντιμετωπίζουν ιδιαίτερη δυσκολία λόγω της ιδιαιτερότητας του ελληνικού αλφαβήτου και των διαφορών σε σύνταξη και γραμματική ανάμεσα στην ελληνική και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες. Παρ’όλα αυτά, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες μεθόδους διδασκαλίας, όπως η πολυαισθητηριακή διδασκαλία, καθώς και το κατάλληλο διαδραστικό υλικό η διαδικασία της μάθησης διευκολύνεται σε μεγάλο βαθμό. Συνεπώς, προτείνεται οι δυσλεξικοί μαθητές να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα που ανταποκρίνεται στις ρυθμούς τους στο ξεκίνημα της εκμάθησης της ξένης γλώσσας προκειμένου να «χτίσουν» τις βάσεις και να τονωθεί η αυτοπεποίθησή τους προτού ενταχθούν σε τμήμα με τους υπόλοιπους μαθητές.